Eerlijk is eerlijk, je hebt alles wat je wil, maar toch... je kunt je vinger er niet precies op leggen, ergens diep in jou is er iets wat aan je knaagt. Je zou het leven nu een zesje geven. Je bent niet helemaal tevreden, en als je om je heen kijkt lijkt dat normaal. Gezapig. Comfortabel.
Het voelt bijna raar om hardop uit te spreken, jij verlangt naar een 9. Echt het gevoel hebben dat je leeft, lekker en energiek in je vel zitten en het gevoel hebben dat je vol in het leven staat zonder dat ‘iets’ wat je steeds weer tegenhoudt.
Jij wil genieten, je schouders laten zakken en je serieuze jij eens vrijaf geven, ECHT kunnen ontspannen en soms de rem er eens af halen om weer te voelen dat je meer bent dan de rollen die je vervult.
Ja toch?